In een weids, bosrijk gebied aan de rand van Beekbergen realiseren we een reeks eigentijdse villa’s die op subtiele wijze opgaan in het glooiende landschap. De bestaande hoogteverschillen in het terrein vormen niet alleen het vertrekpunt voor de situering van de volumes, maar bepalen ook de ruimtelijke beleving van de architectuur zelf. Elke woning reageert op de locatie – niet als geïsoleerd object, maar als onderdeel van een zorgvuldig gecomponeerd ensemble dat het parkachtige karakter van het gebied versterkt.

Architectuur als landschappelijk gebaar

De architectonische benadering is horizontaal en open, met langgerekte volumes die zich nestelen in het terrein. Door de woningen deels in het landschap te verankeren, ontstaan natuurlijke overgangen tussen openbaar en privé, tussen openheid en geborgenheid. De gebouwen volgen de lijnen van het maaiveld en zijn gedraaid ten opzichte van elkaar om visuele rust en onderlinge privacy te waarborgen.

Materialisatie: robuust, natuurlijk en verouderingsbestendig

De materialisatie is terughoudend maar expressief. Houten gevelbekleding in natuurlijke vergrijzingstinten vormt samen met ruw gebroken natuursteen en accenten in zwartgecoat staal een aards en tactiel palet. Deze materialen verouderen met waardigheid en versterken het idee dat de woningen niet ‘geplaatst’ zijn, maar ontstaan uit hun context.

Transparantie en beschutting

Grote glaspartijen zijn zodanig geplaatst dat ze zichtlijnen creëren naar het bos, het hoogteverschil en de lucht. Ze zorgen voor een sterke binnen-buiten relatie, zonder in te boeten aan privacy. De overgang tussen interieur en exterieur wordt verzacht door diepe overstekken, houten luifels, veranda’s en inpandige terrassen. Deze architectonische elementen zorgen niet alleen voor zonwering en beschutting, maar maken het mogelijk om in elk seizoen buiten te wonen.

Ruimtelijkheid en beleving

Binnen de woningen is er veel aandacht voor ruimtelijke gelaagdheid. Dubbele plafondhoogtes, zichtlijnen door de woning heen, en slimme hoogteverspringingen zorgen voor een ruimtelijk, licht en dynamisch interieur. Grote haarden – zowel binnen als buiten – fungeren als warme centra in de plattegronden en dragen bij aan het karakter van de woning als plek van rust, geborgenheid en verbinding met de natuur.

Verweven met de plek

Deze bosvilla’s zijn geen toevallige gebouwen in het groen, maar ontstaan vanuit een landschappelijke lezing van de plek. De architectuur reageert op het terrein, het licht, het bestaande groen en de behoefte aan stilte en ruimte. Het resultaat is een serie woningen die bescheiden en tegelijkertijd uitgesproken zijn – ingetogen in vorm, rijk in materiaal, verbonden met hun omgeving.